Draaiboek 4daagse bijna gesloten

Tenslotte is het nu wel echt achter de rug allemaal, ik heb de dopingcontrole goed doorlopen en ik ben nu een volwaardig 4daagse loperb geworden, ik hoor er bij. Ik heb het gevoel dat de indrukken nog zo massaal zijn dat ik ze nog niet allemaal heb kunnen verwerken. De emoties en de tranen zitten nog steeds dicht aan de oppervlakte. Het was gewoon allemaal erg veel de laatste dag. En opeens zit je weer in de auto op weg naar Emmen om de verjaardag van Ceciel te vieren met alle kids erbij. De Wereld Draait Doorrrrrr zeg maar.
Gisteren heeft mijn dochter nog even mijn benen gemasseerd om de stijve spieren gunstig te stemmen. En op mijn voet vond ik nog twee extra blaartjes, maar die zullen nu wel weer snel gaan genezen.
Ik merk dat ik nog onrustig slaap, net alsof er onverwerkte indrukken bezig zijn uit het onderbewuste naar boven te komen. Zo kwam naar boven dat bij het umcRadboud ziekenhuis een twintigtal, zo te zien, ernstige patiënten buiten stonden om de lopers te zien en misschien ook nog wel te steunen. Dat zou best eens een soort " laatste wens" programma kunnen zijn, zo aan de patiënten te zien. Indrukwekkend.
Daar de hele stad was volgebouwd met tribunes kon ik mijn gastverblijf niet meer terugvinden. Ik was echt verdwaald en niemand die daar liep kende de omgeving, echt even om radeloos van te worden ook omdat ik zo kapot was. Ik snakte naar een douche en naar koud water om de voeten in te doen. Ook vervelend was de ik collega Bé helemaal had mis gelopen. Het sms en telefoonverkeer lag zo goed als plat, dus elkaar bereiken was bijna niet mogelijk. Jammer. Daarna via gps toch weer mijn verblijf gevonden en afscheid genomen van mijn kamergenoot met een biertje op het terras. Zaterdag nog even alles de revue laten passeren en een aflevering over de 4daagse gekeken op Uitzending Gemist. Dat voel je wel hoor en naar mijn idee is het toch te veel is om het volledig te ervaren. De eerst komende week zal alles wel op z'n plek vallen. Een rijke ervaring is het zeker, een kado voor je leven. Het geeft het meer inhoud en kracht en daar ben ik enorm trots op.
Tenslotte, tenslotte nog enorm veel dank aan iedereen die met mij heeft meegeleefd en me heeft gesteund op welke wijze dan ook. Dat geeft je echt het gevoel dat met elkaar heel veel kan doen. Top dank je wel en tot. .... Weet ik nog niet. Dank je wel en Kus! !!!
johannes