32 graden, ontmoeting en op naar Venlo

Je gelooft het niet, maar ik zit in een schommelstoel op het balkon van mijn slaapadres in Venlo. Mevrouw is er niet, ze heeft oppas op haar kleinkinderen, dus heb ik het rijk alleen. Het is een mooie zomeravond.

Erg warm vandaag om te lopen. Vanmorgen veel door het bos gelopen en beetje de weg kwijtgeraakt, maar verder was het goed te doen.
De middag begon, nadat ik met Kim, Jochem, Nathan en Aidan had geluncht in Grubbenvorst. Zij kwamen terug uit Italie en ik was precies om 12.15 uur met mijn wandeling op die plek. Een meesterplanning van Kim deze keer. Heel leuk om ze weer te zien na 3 weken en de boys een knuffel te geven.

Om 13.30 uur ging ik weer lopen en moest ik al snel met de pont de maas oversteken. Dit is de 3e oversteek met de pont inmiddels in deze regio, de rivieren die ons land instromen of zoals de Maas voor een stuk ook de grens met Duitsland vormt. Ook al liep ik richting Venlo vlak langs het water, toch was het nagenoeg windstil en daardoor extra warm. Oppassen natuurlijk en naast veel drinken ook wat vaker stoppen. Om 16.00 uur kwam ik in Venlo op mijn slaapadres aan. Mevrouw was er niet en ik had bericht gehad waar de sleutel lag. Heerlijk, dan maar even snel onder de douche. Maar toen opeens stond mevrouw voor mijn neus, ok nou ja, ik was nog niet helemaal bloot, anders was ze wel harder geschrokken. Na 20 minuten vertrok ze weer zwaaiend het huis achterlatend en nog even roepen waar het ontbijt staat. Mooi dat er zo’n stuk vertrouwen is. En, ik heb nog geen een avond zo heerlijk kunnen genieten van de zonsondergang en de heerlijke stille avond.
Overigens is Venlo wel een aparte stad hoor. Het is een Hanzestad, maar het is ook een grensplaats. Er zijn heel veel Duitsers en die komen hier geen bloemen verkopen ha ha. Er zijn winkels waar legaal wiet etc verkocht mag worden, alleen aan Nederlanders, nou je begrijpt het al, de Duitsers nemen het buiten, waarschijnlijk tegen een meerprijs weer over. Suf en onuitvoerbaar beleid.

Oh ja, de kapellen, vandaag kwam ik langs de Buurtkapel Houthuizen. Deze is geplaatst omdat men dankbaar was in die plaats, dat ze de oorlog goed waren doorgekomen. Dus een kapel.
Dan is er nog de ‘Kapel van Genooi’ uit 1631 en in 1916 uitgebreid door P.J.H. Cuypers (kerk in de Nes). Dit genade-oord trekt veel ‘troostzoekende’ Venlonaren aan. Mooi toch eigenlijk!

Vannacht nog een vervelendigheidje, n.l. Mevrouw had de toiletdeur aan de binnenkant op slot gedaan, zodat ik er van buiten niet inkon.... daar stond ik met volle blaas ... maar even flink aan de deur gerammeld en weer op bed gaan liggen... niet fijn. 2 uur later weer geprobeerd en toen was deur gelukkig los.
Mevrouw is 85 jaar en redt zich nog heel goed en zoals gezegd gaat ze elk jaar in haar eendje naar Indonesie om het geld weg te brengen. Ik heb maar beetje extra gegeven voor het goede doel.
In het Gastenboek las ik dat er 2 mensen uit Graft 2 dagen eerder waren geweest. Kleine wereld toch?

Nou morgen naar het mooie Swalmen, ik kende het tot voor kort niet. Het Pieterpad heeft toch veel trekjes van een Nederlandse Camino. Het zal me nog lang heugen denk ik.

Groetjes Johannes