Antwoord op reacties en kort verslag Hardenberg

Dank voor de reacties weer.
- Ceciel, leuk dat je de impressie mooi vindt
- Hans, wat een verhaal zeg, dat je door een hondebeet zo te
pakken genomen bent. Tjee, wat erg zeg. Ik hoop dat die
hondeigenaar flink wordt aangepakt. Verschrikkelijk, beterschap!
- Annie, leuk jouw verhaal. Ja, ik ga vanaf morgen weer op m’n
‘eigen’ zeg maar en laat de ‘speen van gemak’ weer los ha ha.
Ik heb er geen km minder om gelopen hoor, dus ik maak braaf
mijn meters. Dank voor jouw reactie!
- Fien, leuk dat je geniet van mijn verhaaltjes. Ja, Drenthe is
mooi hoor en ik ben inmiddels al in Overijssel, ook mooi. Fijn dat
ik er geen stormschade is aan mijn huis. Geeft gerust gevoel.

Verslagje van vandaag:
Om 09.30 uit de trein gestapt in Coevorden om mijn route naar Hardenberg te gaan afleggen. Het weer is wat onstabiel, maar
het is nog droog, dus ik ga maar snel van start. Eerst even de stad Coevorden uit zien te komen en daarna is het weer mooi op het platteland. De route verloopt goed, maar halverwege zie ik toch een dreigend wolkendek opkomen.
Het wordt donkerder en ik kijk om me heen waar ik eventueel kan schuilen en het plaatsje Gramsbergen moet ook dichtbij zijn.
Ik liep werkelijk met de donder op mijn hielen, want ik kreeg net een horecagelegenheid in zicht, toen het wolkendek openscheurde. Nou, ik had gelukkig mijn jack al aan, maar het was op het nippertje. Een kwartier lang was er donder en bliksem. Er valt met zo’n bui heel veel water tegelijk hoor, maar ik zag een boer nog gewoon zijn land besproeien, dat is ook belachelijk natuurlijk.

Even over wat er onderweg is te zien. Hardenberg is een oude bisschopszetel, die in 1230 door de boeren uit de buurt werd aangevallen. De stad heeft stadsrechten sinds 1362 en scheepvaart (het ligt aan de Overijsselsche Vecht) en landbouw waren de belangrijkste inkomstenbronnen. De stad is meerdere malen door brand verwoest geweest, dus wel beproefd.
Onderweg was ik in Gramsbergen, een heel gezellig plaatsje en dat schijnt ook stadsrechten te hebben. Daar waren ze nogal kwistig mee vroeger. Ook kwam ik door het plaatsje Ane, plaatselijk beroemd om de slag bij Ane, 1227 versloegen ze het leger van de Utrechtse Bisschop, landsheer Otto II. En Ane heeft een heuse dorpsschool, terwijl het dorpje superklein is, maar er komen van heinde en verre kinderen naar toe en er is zelfs een nieuw schooltje gekomen. Waar je al niet beroemd om kan zijn toch.

Enfin, het laatste stuk naar Hardenberg bleef het droog en kon ik flink doorlopen, zodat ik de trein van 13.50 uur richting Emmen kon halen. Mijn laatste dag zonder rugtas, moetr er maar even van genieten.
Morgen naar Ommen en slapen bij de familie Mudde, nou je hoort wel hoe dat verder gaat.
Groetjes Johannes