de Gouden Handdruk ontvangers
Door: Johannes de jong
Blijf op de hoogte en volg Johan
03 Juni 2012 | Spanje, Madrid
In een van mijn verslagen had ik gezegd dat ik hier met name gepensioneerden en studenten zie. Nou toen Trudy vroeg waartoe ik dan wel behoor, heb ik nader onderzoek gedaan.
A. In alle landen, behalve Nederland gaat iedereen al met 60 jaar met pensioen. Wij zijn het langst werkende land ter wereld, gefeliciteerd zou ik zeggen.
B. Er zwerft een grote groep zgn. Gouden Handdruk Ontvangers rond. Mensen tussen de 50 en 60 jaar, die met een of andere regeling hun bedrijf of organisatie hebben verlaten. Om geld en tijd op te maken begeven ze zich op de Camino met hun vaak (te jonge) vrouwen.
C. De groep waartoe ik behoor - ik hou er niet zo van om tot een groep te behoren - is zeer klein. Mensen die een time out hebben genomen van hun werk voor 3 of 4 maanden. De meesten uit mijn categorie lopen de Camino in etappes, doen jaarlijks tijdens hun vakantie een stukje.
Kortom, iedereen is vertegenwoordigd hier, van 20 - 80 jaar.
Ik wil hierbij even mijn speciale dank uitspreken voor mijn dochter Frea. Die schat is mij aan alle kanten aan het helpen met website, foto's plaatsen, dingetjes uitzoeken en zij heeft de collega's aangespoord een dagelijkse spreukenboek voor mij te maken. Onvergetelijk mooie teksten van collega's die alles uit de kast hebben gehaald om met mooie teksten mij te steunen op mijn reis. Zeer waardevol
Gisteren is dochter Kim in Spanje aangekomen om 4 dagen met mij mee te lopen om het gevoel van de Camino te leren kennen. De eerste dag is goed verlopen. Tijdelijk slaap ik in Hostels, omdat dat wat meer comfort geeft dan zo'n Alberque met 150 mensen.
Mijn verhalenbundel breidt zich snel uit. Ik heb denk al zo'n 22 verhalen met zeer uiteenlopende onderwerpen. De een wat filosofisch en de ander wat meer realistisch van aard.
Het warme weer in Spanje (34 graden+)is even gekeerd. Na wat regen is het lekker afgekoeld. Afgelopen dagen over de Spaanse Meseta gelopen. Een enorme Hoogvlakte met onafzienbare grote velden met graan en geen huis te zien. Deze week kruiste er nog een schaapherder met een kudde schapen mijn weg. Het blijft zeer afwisselend. Soms zie je dagen hetzelfde en dan opeens kom je weer een bijzonder tafereel tegen.
Ik hoop over 4 dagen in Leon te zijn en daarna is het nog een kleine 3 weken naar Santiago.
Onderweg worden we nog 1 keer geplaagd door een zeer hoge berg (klimmen en dalen dus). De hoogste van de gehele route. Dat wordt nog even spannend, daar het weer daar ook vaak een zeer bijzondere rol kan spelen.
Deze week weer meer Nederlanders ontmoet. Frans uit Limburg die al meer dan 2000 km onderweg is. Het was even zwaar voor hem. De Jappen heb ik niet meer gezien en de dames uit Eindhoven zijn weer veilig thuis begreep ik. Kortom het is hier een komen en gaan, ontmoeten en afscheid nemen. Dat is alleen al een leer- moment. Nou ik ga verder van deze zondag genieten en van het gezelschap van mijn dochter.
Veel plezier waar je ook bent en wat je ook doet. Ik bedank je ook heel erg voor de leuke reacties op mijn verhalen.
Mijn bundel "wat de weg mij gebracht heeft" verschijnt eind oktober in de boekhandel, nadat er half oktober een presentatie is in "de wereld draait door". Dus je gaat nog veel van me horen, ha ha.
NB ik
A. In alle landen, behalve Nederland gaat iedereen al met 60 jaar met pensioen. Wij zijn het langst werkende land ter wereld, gefeliciteerd zou ik zeggen.
B. Er zwerft een grote groep zgn. Gouden Handdruk Ontvangers rond. Mensen tussen de 50 en 60 jaar, die met een of andere regeling hun bedrijf of organisatie hebben verlaten. Om geld en tijd op te maken begeven ze zich op de Camino met hun vaak (te jonge) vrouwen.
C. De groep waartoe ik behoor - ik hou er niet zo van om tot een groep te behoren - is zeer klein. Mensen die een time out hebben genomen van hun werk voor 3 of 4 maanden. De meesten uit mijn categorie lopen de Camino in etappes, doen jaarlijks tijdens hun vakantie een stukje.
Kortom, iedereen is vertegenwoordigd hier, van 20 - 80 jaar.
Ik wil hierbij even mijn speciale dank uitspreken voor mijn dochter Frea. Die schat is mij aan alle kanten aan het helpen met website, foto's plaatsen, dingetjes uitzoeken en zij heeft de collega's aangespoord een dagelijkse spreukenboek voor mij te maken. Onvergetelijk mooie teksten van collega's die alles uit de kast hebben gehaald om met mooie teksten mij te steunen op mijn reis. Zeer waardevol
Gisteren is dochter Kim in Spanje aangekomen om 4 dagen met mij mee te lopen om het gevoel van de Camino te leren kennen. De eerste dag is goed verlopen. Tijdelijk slaap ik in Hostels, omdat dat wat meer comfort geeft dan zo'n Alberque met 150 mensen.
Mijn verhalenbundel breidt zich snel uit. Ik heb denk al zo'n 22 verhalen met zeer uiteenlopende onderwerpen. De een wat filosofisch en de ander wat meer realistisch van aard.
Het warme weer in Spanje (34 graden+)is even gekeerd. Na wat regen is het lekker afgekoeld. Afgelopen dagen over de Spaanse Meseta gelopen. Een enorme Hoogvlakte met onafzienbare grote velden met graan en geen huis te zien. Deze week kruiste er nog een schaapherder met een kudde schapen mijn weg. Het blijft zeer afwisselend. Soms zie je dagen hetzelfde en dan opeens kom je weer een bijzonder tafereel tegen.
Ik hoop over 4 dagen in Leon te zijn en daarna is het nog een kleine 3 weken naar Santiago.
Onderweg worden we nog 1 keer geplaagd door een zeer hoge berg (klimmen en dalen dus). De hoogste van de gehele route. Dat wordt nog even spannend, daar het weer daar ook vaak een zeer bijzondere rol kan spelen.
Deze week weer meer Nederlanders ontmoet. Frans uit Limburg die al meer dan 2000 km onderweg is. Het was even zwaar voor hem. De Jappen heb ik niet meer gezien en de dames uit Eindhoven zijn weer veilig thuis begreep ik. Kortom het is hier een komen en gaan, ontmoeten en afscheid nemen. Dat is alleen al een leer- moment. Nou ik ga verder van deze zondag genieten en van het gezelschap van mijn dochter.
Veel plezier waar je ook bent en wat je ook doet. Ik bedank je ook heel erg voor de leuke reacties op mijn verhalen.
Mijn bundel "wat de weg mij gebracht heeft" verschijnt eind oktober in de boekhandel, nadat er half oktober een presentatie is in "de wereld draait door". Dus je gaat nog veel van me horen, ha ha.
NB ik
-
03 Juni 2012 - 19:42
Karlijn:
Lieve Johan en Kim,
Veel plezier samen! Bijzonder dat je de kinderen zo deelgenoot maakt van jouw reis en avonturen. Frea niet lijvelijk aanwezig, maar als ondersteunende duidendpoot van onschatbare waarde.
Wij kijken uit naar onze vakantie met de (schoon)moeders. Geniet!
Liefs, Karlijn -
03 Juni 2012 - 20:31
Nel Prins:
Ha die Johan,
Wat een geweldig kadootje om een paar dagen op te lopen met je dochter. Geniet ervan.
Hoe is het trouwens met je scheenbeen? -
03 Juni 2012 - 21:21
Jeanne:
Wat bijzonder dat Kim een eind meeloopt.Ja, (het heeft heel wat voeten in de aarde) eerdat je je doel hebt bereikt. Zijn je schoenzolen nog niet versleten? Nog 3 weken ...en dan...
kom je an... Sukses! J -
04 Juni 2012 - 12:25
Ronald:
Johan,
"Hjoed is hjoed, mar moarn is een unbegrypelijke dei."
Geniet van je tocht -
04 Juni 2012 - 14:27
Marianne G:
Hey Johan, Wat een mooie foto's. Zo krijgen wij een goed beeld van wat je zoal onderweg tegenkomt. Zo langzamerhand word ik ook steeds nieuwsgieriger naar je boek. Maar dat is nog ver weg. Nu gewoon maar genieten van het gezelschap van je dochter! En van de tocht, natuurlijk. Want voor je weet is het voorbij... -
04 Juni 2012 - 18:10
Anita:
Leuk je verhalen te lezen Johan. En al die mensen die je ontmoet!. Gezellig dat Kim er is he? Vandaag overdracht van huis gehad, erg emotioneel, moest wel even een paar traantjes wegpinken hoor. Maar goed ik wens jullie een paar leuke dagen samen. En succes met de verdere reis.. Liefs, anita/mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
