Thaise verrassing en wandelen door het Reichwald,

6 september 2020 Na een heerlijk Thais ontbijt verliet ik Groesbeek, op weg naar de volgende halte, het Duitse Kranenburg. Het was rond 09.00 uur en het zonnetje scheen over de velden en door de bomen, het was genieten. Het wandelen in een grensgebied blijft toch altijd bijzonder, je merkt er eigenlijk niet veel van als je door de landerijen loopt, maar plotseling zie je een verkeersbord met Duitse tekst. Ik loop door en de route gaat over een boerenerf en ik vraag me af; zullen dit nou Duitsers of Nederlanders zijn. Bij het huis huis staan auto's met Duitse kentekenplaten, maar dat zegt natuurlijk niets.
In Kranenburg aangekomen ga ik op zoek naar het 2e 'vogelringetje', maar helaas, alles is nog in diepe rust en de deuren van het restaurant zijn gesloten tot 12.00 uur lees ik. Daarom besluit ik maar door te lopen, dat ringetje komt dan nog wel.
Na Kranenburg moet je door het zgn. Reichswald, een uitgestrekt (oer)bos, waarbij je goed moet opletten , want de organisatie mocht hier geen wegwijzers plaatsen. Aan het eind van het bos is een bedevaartplaats, waarbij het verhaal is dat hier een wonder plaats heeft gevonden op een plek waar een hostie was uitgespuugd. Nou ja, de plek was gemarkeerd met een zuil, verder was het niet indrukwekkend. Onderweg in het bos werd ik wel verrast met de aanstaande herfst. Prachtige zwammen lieten zich zien en de eerste bladeren waren reeds gevallen. Ik ben niet verdwaald in het grote bos, een bos wat bij sommigen nog wel wat angst had opgeroepen en waar ze niet alleen doorheen durfden te trekken. aan de andere kant van het bos kwam ik weer snel in Nederland, Milsbeek, een voormalig moerasgebied. Na een stevige lunch ging de tocht verder over de Sint Jansberg, ook een pittig heuveltje, maar lopend door een prachtig bos met allerlei verrassende bronbeekjes en oversteken maakte veel goed..
Via Plasmolen kwam ik op de Mokerheide, een bekend uitgestrekt natuurgebied met uiteraard allerlei prachtige heidevelden, die helaas net door de hoogste bloeiperiode heen was. Mijn volgende slaapplaats lag tussen Mook en Het Zwaantje, ook weer even buiten de route naar boven lopen. Ik werd hartelijk ontvangen en kreeg een omgebouwd tuinhuis als slaapplek aangewezen. Goh, wat was dat een luxe, eigen badkamer, keuken en zelfs een sauna. Voor € 10,-- extra kon ik ook hier blijven eten 's avonds, dus dat was prettig. Na de douche ben ik nog even naar Het Zwaantje gelopen om een 'vogelringetje' op te halen en een lekker biertje te drinken. Zo loop je toch per dag al gauw 4 a 5 km extra om overal te komen. Het echtpaar vertelde dat ze beiden voor de 2e keer getrouwd waren, nu met elkaar en ze leken wel happy. Mevrouw werkte nog in de Jeugdzorg en moest de volgende dag vroeg op pad. In mijn tuinhuisje had ik voldoende om de volgende ochtend mijn ontbijt te maken.