Mookerheide - Malden - Grave - Velp

7 september 2020
Vandaag heb ik een lange trip voor de boeg, ruim 30 km, omdat het Emmausklooster in Velp mijn volgende slaapplaats zal zijn. Kort na vertrek moet ik het 2e deel van de Mookerheide oversteken. Ik klim even op de uitkijktoren, wel mooi maar minder uitzicht dan gehoopt. Via Mook en de Heumense schans loop ik richting Malden. Onderweg loop ik nog langs een zweefvliegveld en een jachtslot uit 1903 dat was gebouwd om een dame te bekoren, maar in WOII door de Waffen SS was bewoond. Daarna werd er een klooster gevestigd voor de zusters Dominicanessen van Bethanië. Verder was er midden in het bos nog een restant van een Romeinse wachttoren. Goed dat er een bordje bij stond, anders had je er niet veel in gezien eerlijk gezegd. De route loopt met een boog om Malden heen richting Hartertse Vennen, een mooi plattelandsgebied. Daarna werd het steeds meer zanderig, stoffig en warm en dus tijd voor een hapje, drankje en rust. Het was maandag, dus ik hoopte dat het gewenste restaurant ook open was. Ja, gelukkig was er een mooi groot terras, Corona-proof en kon ik een beetje in de schaduw zitten. Er kwam een mevrouw naar me toe die vroeg of ik de Walk of Wisdom liep. Ja, zij had het ook graag gedaan, maar moest aan haar knie geopereerd worden. Enfin, ze was zo enthousiast, dat ik besloot haar mijn afgebroken WoW engeltje te geven als herinnering. Ze was erg blij en later had ze via Facebook mij nog de groeten overgebracht. Kort na deze pauze kwam ik de "Lapjesboom of Koortsboom" tegen bij de ruïne St. Walrick. Het verhaal gaat dat een rovershoofdman bekeerd was, omdat zijn zieke dochter werd genezen door een prediker, nadat deze een 'lap' in de boom had gehangen. Nou ja, mooi verhaal en niemand weet of het klopt, zo waren er veel mieten en sagen die de ronde deden in verhalen.
De vermoeidheid kwam wel in de benen zitten, maar goed na enig gezwoeg om over een grote brug te komen bij Nederasselt, kwam ik eind van de middag in Grave. Daar ontmoette ik weer enkele pelgrims, die het benodigde 'vogelringetje' hadden gevonden bij een snackbar. Leuk om even bij te kletsen en omdat zij, Mayke, ook naar het klooster ging, zijn we het laatste stuk samen verder gelopen. Het werd een gezellige wandeling met als klapstuk het klooster. Na ontvangst werd mij de kamer gewezen, echt van die ruime kamers, eigenlijk voor 5 personen, maar ik sliep er alleen en had een douche ter beschikking. Het klooster was enkele jaren terug verlaten door de broeders en gekocht door een projectontwikkelaar. een stichting huurt het klooster voor retraites en o.a. ook als pleisterplaats voor de pelgrims van de Walk of Wisdom. Prachtig hoor, ik ben nog steeds geboeid door dit soort plekken en ook al is het sober en somber, er straalt echt iets van uit. Het eten was in de voormalige refter van het klooster. Er waren wel 13 mensen geloof ik. Naast pelgrims zijn er ook nog mensen die er zijn voor rust en bezinning. Naast dit klooster staat nog een soort klooster waar volgens zeggen allemaal seizoenarbeiders uit o.a. Polen wonen. Nou ja, niets van gemerkt en heerlijk genoten van de kloostersfeer.
Er zijn verschillende pelgrims die een extra dagje in het klooster blijven, maar ik besluit door te gaan, ik heb immers mijn volgende slaapplaats besproken in Wijchen.