Terug naar Nijmegen en het pelgrimscertificaat
Door: Johannes de Jong
Blijf op de hoogte en volg Johan
10 September 2020 | Nederland, Afferden
Na een vorstelijk ontbijt met eitje deze keer, gaan we weer op stap. Met Frans spreek ik af dat we samen oplopen totdat we het niet meer ok vinden.
Het pad voert ons langs een pad dat over de dijk langs De Waal loopt. Het mooie is dat je ook kan kiezen om dicht langs het water over de 'stranden'te struinen. Soms word je gehinderd door prikkeldraadversperringen die de wilde koeien en paarden moeten tegenhouden. Het is een mooie zonnige dag, de temperaturen lopen steeds verder op en het is rond de 24 graden inmiddels. Na Afferden lopen we naar Deest en Winssen, allemaal kleine gehuchtjes aan de Waal. Onderweg komen we langs fruittelers die met veel buitenlandse arbeiders (heel veel busjes van uitzendbureau's) de appels en peren aan het plukken zijn.
Na enige tijd kuieren, komt Nijmegen in zicht, maar ik weet het van de 4Daagse, dat het nog veel verder is dan dat het lijkt. Daar stel ik me maar op in. Onderweg komen we nog een kudde van die Schotse koeien tegen met enorme horens en omdat er ook een stier bij liep hebben we toch maar een bochtje om genomen, geen risico met stieren nemen.
Onderweg nog even een lunch gedaan uit de tas op een verlaten terras. Net toen we weg wilden gaan kwamen de eigenaren eraan en wilde nog graag wat aan ons slijten. Dat hebben we toen maar gedaan. Inmiddels kwam Tineke uit Wormer ook aanlopen en met z'n drie-en zijn we verder gegaan. Met Nijmegen in zicht kreeg ik nieuwe spirit en het lopen ging mij goed af. De andere twee moesten even lossen. Ik zou ze later wel weer zien. Eindelijk de stad door en de kerk in zicht.
In de Stevenskerk was een hartelijk onthaal. Het Certificaat werd getekend en toen ik zei dat ik nog een kaarsje wilde opsteken voor mijn moeder (die 10 sept jarig was), werd ik begeleid naar een stilte kapel.
Met een moe en heel erg voldaan gevoel ging ik weer de kerk uit. Om de hoek was een terras en daar zaten al 2 pelgrims en later kwamen daar Frans, Tineke en Mayke nog bij. Mayke had voor mij een WoW steentje bij zich en ik gaf haar een klavertje 4 en een hug, coronaproof. Na 2 bier en een gezellige napraat, was het tijd om weer te vertrekken ik moest nog flink stuk naar de trein lopen immers.
Het was een prachtige tocht met mooie herinneringen.
Het pad voert ons langs een pad dat over de dijk langs De Waal loopt. Het mooie is dat je ook kan kiezen om dicht langs het water over de 'stranden'te struinen. Soms word je gehinderd door prikkeldraadversperringen die de wilde koeien en paarden moeten tegenhouden. Het is een mooie zonnige dag, de temperaturen lopen steeds verder op en het is rond de 24 graden inmiddels. Na Afferden lopen we naar Deest en Winssen, allemaal kleine gehuchtjes aan de Waal. Onderweg komen we langs fruittelers die met veel buitenlandse arbeiders (heel veel busjes van uitzendbureau's) de appels en peren aan het plukken zijn.
Na enige tijd kuieren, komt Nijmegen in zicht, maar ik weet het van de 4Daagse, dat het nog veel verder is dan dat het lijkt. Daar stel ik me maar op in. Onderweg komen we nog een kudde van die Schotse koeien tegen met enorme horens en omdat er ook een stier bij liep hebben we toch maar een bochtje om genomen, geen risico met stieren nemen.
Onderweg nog even een lunch gedaan uit de tas op een verlaten terras. Net toen we weg wilden gaan kwamen de eigenaren eraan en wilde nog graag wat aan ons slijten. Dat hebben we toen maar gedaan. Inmiddels kwam Tineke uit Wormer ook aanlopen en met z'n drie-en zijn we verder gegaan. Met Nijmegen in zicht kreeg ik nieuwe spirit en het lopen ging mij goed af. De andere twee moesten even lossen. Ik zou ze later wel weer zien. Eindelijk de stad door en de kerk in zicht.
In de Stevenskerk was een hartelijk onthaal. Het Certificaat werd getekend en toen ik zei dat ik nog een kaarsje wilde opsteken voor mijn moeder (die 10 sept jarig was), werd ik begeleid naar een stilte kapel.
Met een moe en heel erg voldaan gevoel ging ik weer de kerk uit. Om de hoek was een terras en daar zaten al 2 pelgrims en later kwamen daar Frans, Tineke en Mayke nog bij. Mayke had voor mij een WoW steentje bij zich en ik gaf haar een klavertje 4 en een hug, coronaproof. Na 2 bier en een gezellige napraat, was het tijd om weer te vertrekken ik moest nog flink stuk naar de trein lopen immers.
Het was een prachtige tocht met mooie herinneringen.
-
05 Oktober 2020 - 18:55
Hugo De Jong:
je ben er maar druk mee -
06 Oktober 2020 - 13:25
Johannes De Jong:
ja man, dit verslag moest ook nog even de wereld in. Fijne dag nog! -
07 Oktober 2020 - 07:07
Mayke:
Bedankt voor de mooie ontmoetingen Johan!
Je reisverslagen laten mij ook mijn tocht herbeleven. Nu alweer zin om een volgende meerdaagse wandeltocht te gaan plannen.
Hartelijke groet! -
11 Oktober 2020 - 09:39
Annemieke:
Jeetje Johan, wat ben je toch lekker aan de wandel zo!! Zo heb je het ook erg gezellig onderweg met allerlei ontmoetingen!! Grappig om het te lezen! -
18 Oktober 2020 - 20:44
Kim:
Het was weer een mooie tocht, pap. Fijn dat het toch kleinschalig kon, ondanks Corona. En een beetje wijsheid kunnen we allemaal wel gebruiken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
