Leeuwarden, de culturele hoofdstad van Nederland

Allereerst hartelijk dank voor de reacties die ik heb gekregen, daar mag je gerust mee doorgaan hoor, ha ha (als je wilt natuurlijk).
Ik moet nog een boodschap kwijt, namelijk dat de Wilhelmina pepermuntjes, wie kent ze niet, gefabriceerd worden in Dokkum. Daar zijn ze trots op hoor.

Ook om te vermelden is, dat de prijzen van eten en drinken hier veel lager liggen dan bij ons. Ja, zeggen ze, dat moet hier wel he, anders komen er geen klanten! Oh, het kan dus wel uit..., dan wordt er bij ons wel heel veel verdiend in de horeca! Opmerkelijk vind ik dat.

Gisteren en vanmorgen was ik natuurlijk erg verwend daar mijn gastheer en zijn vrouw. Dat werd vanmorgen met een super ontbijt afgerond. ‘je moet goed eten als je zoveel inspanning levert’ zeiden ze. Ik dacht direct aan mijn moeder, die ook altijd hamerde op goed eten omdat ik hard moest werken. Goed bedoelde verwennerij natuurlijk.
Het lopen vanmorgen werd een beetje verpest door een verkeerde bewegwijzering, waardoor ik totaal verkeerd uitkwam. Ik heb tenslotte mijn GPS aangezet en zelfstandig mijn weg bepaald. Het was koud en gelukkig bleef de regen beperkt tot enkele spetters. In het kleine, maar mooie plaatsje Wyns zat ik even aan de waterkant, daar waar bij de Elfstdentocht de schaatsers voorbij suizen. Toch bijzonder om daar dan even te zijn. Omdat het zo 12.30 uur was en er een cafe aan het water was, besloot ik er nog maar een lunch tegenaan te gooien. Een kop soep en een tosti dacht ik. Dat meisje keek al een beetje vreemd, hetgeen ik begreep toen ze aankwam met de bestelling. Bij de soep zaten ook 5 stukken brood met boter, dus die tosti moest ik hap voor hap naar binnen wurmen. Met volle buik ging ik op stap. Het was een mooie tocht. Ik liep tussen de koeien en de schapen met hun lammetjes in het weiland. Ze keken er nog nauwelijks van op dat ik daar liep. Wat mij wel opvalt is dat de koeien wel buiten lopen, maar nauwelijks gras eten. Waarschijnlijk omdat ze ook volgepropt worden door hun baasje als ze ‘s nacht in de stal zijn. Geen trek meer en dan buiten liggen in die kou .. ze kijken niet vrolijk, maar dat hebben koeien ook nooit geleerd denk ik ha ha...
Na een tijdje naderde ik Leeuwarden. Zo gek, de weilanden lopen tot aan de stadsgrens. Het is ook echt een agrarische provincie, dat is zo goed te zien. Eerst even naar het VVV gelopen voor mijn stempeltje en daarna naar de B&B om mijn tas af te leggen en een douche te nemen. Ik was net in mijn onderbroek voor de douche, toen mij gevraagd werd mijn kamer te verlaten omdat de loodgieter er was om de verstopping te verhelpen. Ok, nou ja vooruit natuurlijk, heb ik ook baat bij. Toen het klaar was mog ik weer terug verhuizen. U bent wel sportief, zei meneer. Ja, ja. Het is een goedkoop plekkie, maar alle waar is ook naar zijn geld. Het is een oude meuk, maar goed er staat een bed en dat is belangrijk.
Daarna ben ik nog even een stadswandeling gaan maken door Leeuwarden. Ik was aangenaam verrast, naast de gebruikelijk grootstedelijke ‘horeca’ en alles wat daarbij hoort, zijn er ook echt heel mooie en stille en historische plekjes, zoals een begijnhofje, een Joodse buurtje, een oud Gasthuis etc. Ik kende Leeuwarden zo nog niet. Nou fijn om dat even te kunnen zien allemaal en een aanrader dus.
Morgen wordt het de langste etappe naar Sneek, dus een uitdaging. Mevrouw van de B&B vroeg of het ontbijt om 8 of 9 uur moest, want ze werd vandaag 50 jaar en ze ging uit eten. Nou, graag om 8 uur hoor, het wordt een lange dag, sorry.. Ze mag dan wel jarig zijn, maar ik ben nu even gewoon de klant ha ha....
Groetjes Johannes