Koningsdag en Gaasterland

27 april is het voortaan Koningsdag. Daar ik de VVV net gemist had, lees vorige verslag, ging ik hoopvol op stap de volgende dag om toch nog een stempel te bemachtigen. Helaas, Koningsdag! Toen ben ik maar naar de ANWB winkel gegaan en daar waren ze mij bereid te helpen. Waarvoor dank.
Deze B&B was volledig gestuurd door telefoonnummers te bellen, waardoor deuren opengaan en ‘s morgens zet de bakker een ontbijtje voor je deur. Mooi concept!!
Op de Vrijmarkt had ik niets te zoeken, dus ben ik Sneek uitgeslopen op weg naar IJlst, wat er vrij dicht bij licht. IJlst is ook een Elfsrtedenstad, dus moest ik een stempel ... je raadt het al ... In het boekje werd hoog opgegeven over IJlst, de schaatsenfabrieken en botenbouwers. Een leuk plaatsje en ook veel wat er niet meer is, zoals sfeer op Koningsdag, dat ontbrak. Beetje teleurgesteld op weg naar Sloten. Een tegenvallend traject met veel lange en nsaaie polderwegen. Alleen Woudsend was even een lichtje in die duisternis. Al met al was de moraal niet goed en kwam ik pas tegen 18.00 uur in Sloten aan. In de Stedswal had ik een leuk 1 persoons kamertje en Joeri had hier een keer opgetreden, dus dat schept een band. Verder die dag m.n. In een restaurant doorgebracht (duurde allemaal effe) nog wat foto’s gemaakt en toen heel snel mijn voeten laten uitrusten. Die hebben echt aandacht nodig. Ik kan lastig slapen, omdat ik net allerlei beelden op tv had gezien over Mind Fuck en die dwarrelden door mijn hoofd. Wat een onrust, maar dat doe je zelf natuurlijk. Ben tv ook even niet meer gewend.
De volgende morgen was ontbijt pas vanaf 08.30 uur. Laat voor mij, want ik heb een tocht van bijna 35 km voor de boeg naar Stavoren. Hier gaat Ceciel evern een dagje aansluiten op mijn tocht. Enfin, net over 09.00 uur op stap en ik heb er flink de pas in gezet en dat ging best goed.
Wat bijzonder is aan Gaasterland, is dat het erg bosrijk is en het landschap is ook licht glooiend. Een overblijfsel uit de ijstijd wordt geschreven. Wel apart dat je in een provincie zoveel verschillende streken hebt. Vandaag eerst dus een groot stukj door het bos gelopen en dat ging heel voorspoedig. In Oude Mirdum even een bakkie gedronken en toen weer vlot op stap. Even later liep ik min of meer langs de IJsselmeerkust, heerlijke frisse wind blies mij in het gezicht. Het was weliswaar een hele lange dijk, maar om een of andere reden verveelde het toch niet. Ergens aan die dijk is een piepklein vishaventje waar je allerlei Fish & Chips kan kopen. Maar even een broodje haring gegeten. Het begon wel een beetje wisselvallig weer te worden. Regen in buien, gelukkig, dat wel, maar toch nat. Onderweg in de buurt van de plaats Warns lag een heel grote steen die herinnerde aan de slag met de Hollanders in het jaar 1345, die door de Friezen gewonnen was. Een zwaqrte bladzijde in onze geschiedenis en zij herdenken of vieren dat nog jaarlijks. Dat zal niet vaak gebeurt zijn dat ze van de Hollanders konden winnen. Ik las dat Stavoren vaak de kant van de Hollanbders koos, omdat zij afhankelijk waren van de handel met o.a. Amsterdam en achterland. Zo zie je maar weer, je ‘je hebt principes en vast lasten’ ... zo gaat het eigenlijk nog steeds in de politiek en overal.
Onderweg, in de regen kwam mij een jongetje met de fiets achterop. Jongen van een jaar of 11 denk ik en hij stopte totdat ik naast hem liep. Hij zei, ‘loop jij in korte broek, dat is toch veel te koud? Nee joh, lekker sportief toch! ‘Ga jij ook naar Stavoren?’ Ja, jij ook? Ja, ik sta op de camping hier in Warns en dacht ik ga even in Stavoren kijken, zou een mooie plaats moeten zijn (11 jaar he). Ik zei, ja joh hartsikke leuk ga er maar lekker van genieten. Cultuurbesef bij dit knulletje even aangewakkerd, al denk ik dat hij niet voor zijn lol bij zijn ouders van de camping was gegaan om in de regen naar Stavoren te fietsen. Het was een iets te vatsig jongetje en ik zag geen blije blik in zijn gezicht, ik had negatieve vermoedens van zijn tocht naar Stavoren ..... ik hoop dat het toch zijn culturele interesse was...
En daar lag Stavoren opeens aan mijn voeten, bijzondere eerste indruk, een beetje het Volendam van Friesland?? Nee, ook weer niet, wel veel viskramen en heel veel luxe bootjes en jawel “Het Vrouwtje van Stavoren”, het stadje wat w.s. De oudste stadsrechten heeft van iedereen (rondom 1070) en als Hanzestad op een zeer belangrijke handelsroute zat, daar op de punt van de Zuiderzee.
Na Bonifatius was het Odulfus wel gelukt om het christendom onder de heidense Friezen te brengen. Er werd een klooster gebouwd bij Stavoren, maar dat klooster is inmiddels door de golfen en de tegenslagen verdwenen. Alleen de fundamenten zijn nog voor de kust te vinden .... of dat waar is weten ze niet, maar de visnetten gaan daar wel kapot .... en blijven steken onder de golven, achter overblijfselen van het Sint-Odulfus klooster .....
Mooi hier te zijn en ik ga nog even genieten...
groet Johannes