Van Groesbeek, naar heb jij dat ook wel eens

Reactie van buurvrouw Fien: dank je wel voor de reactie en ik heb via de app al een en ander met je besproken. Dank voor jullie betrokkenheid.

Heb jij dat ook wel eens? Dat er iemand langs je loopt, of langs je fietst en een geurtje bij zich heeft van een bepaald soort wasmiddel, wasverzachter, after shave of parfum, waarbij je lichtelijk achterover slaat. Zelfs als je langs een huis loopt waar de deur open staat loop je wel eens zo’n geur op die je moeilijk pruimt.
Ik weet niet of het een taboe is, maar half grijs Nederland fietst zo’n beetje de hele dag langs en dan krijg je wel eens zo’n vlaag mee, waarbij je spontaan op de rem gaat staan. Overigens kan ik mij niet permiteren om heel kieskeurig te zijn, want ik ben ook zo bij Jan en alleman te gast natuurlijk. Maar goed, ik merk het op en ik denk dan ... nee, wilt u aub snel doorrijden?!! Lullig he, maar ik wilde het even bespreekbaar maken. En als je vindt dat ik een bepaald niet prettig luchtje bij me hebt, graag zeggen. Begin maar met ... eehhh, ik wil niet veel zeggen, maar .... ha ha.

Vandaag dus van Groesbeek naar Gennep. Vanmorgen eerst met een moeder en 3 kinderen uit Gouda aan het ontbijt. Ze fietst een weekje met de kids rond, terwijl haar man het huis aan het verbouwen is. Goede verdeling lijkt me dat, ha ha.
Toen ik later door Groesbeek liep werd ik aangehouden door een mevrouw. Ze zag mij met mijn rugzak en zei, waar gaat u naar toe? Ik vertelde kort wat mijn doel was, maar zei ging snel over op haar eigen wandelervaring. Zij was dit voorjaar voor het eerst ver gaan wandelen, naar Rome. Ze was er nog helemaal vol van. Ik zal u mijn website van mijn blog geven, kunt het ook lezen. Leuk hoor dat enthousiasme, hou ik van.

Verder stond vandaag de Sint Jansberg op het programma. Het is dat het daar zo verschrikkelijk mooi is, anders zou je gaan klagen van al dat klimmen. Heel mooi gebied met loofbomenbos, meertjes, stuwdammetjes, diepe erosiekommen en nog veel meer. Er schijnt kwelwater uit de hellingen te komen, wat e.e.a. veroorzaakt.
Onderweg zag ik Mark en Jacqueline uit Gouda nog, waar ik laatst mee logeerde in Braamt en gezien bij Tolkamer. Leuk en ze behoedde mij om wederom een Noaberpad in te slaan. Heel fijn!
Na de Sint Jansberg kwam ik in Milsbeek, een plaatsje dat erg getroffen was in WO II. Er is ook daar een begraafplaats voor gesneuvelde Britse soldaten, heel vaak jonge jongens van rond de 20 jaar, die gesneuveld zijn voor de vrijheid die wij nu hebben!!!
Het valt me op dat ik onderweg al diverse Canadese en Britse begraafplaatsen heb gezien waarvan ik niet wist dat ze er waren. Eigenlijk kennen wij alleen Margraten. Het was voor mij een moment om BIJ STIL TE STAAN!! Dank voor onze vrijheid!

Op het kerkhof in Milsbeek liep ook een meneer bloemetjes water te geven. Ik vroeg, doet u dit voor iedereen? Nee, zei hij, alleen voor mijn zus, een oude buurvrouw zonder famile en voor mijn vrouw. “Oh meneer ik mis haar zo vreselijk”, zei de man met een dikke snik en een traan. Het ontroerde me echt en ik tikte hem op de schouder en zei, dat kan ik begrijpen hoor en dat is ook mooi. Een klein momentje, zomaar ergens onderweg...

Ik was al vroeg in Gennep en ben maar even op een terras gaan zitten en mevrouw gebeld hoe laat ik terecht kon. Nou om 16.00 uur pas. Ok, ik ben maar vast wat kilometers op de tocht voor morgen gaan lopen, zodat ik weet dat ik blindelings de goede paden pak morgenvroeg.
Het is weer een bijzonder onderkomen. Deze keer heel dicht bij de Pieterpad route, dat is prettig.
Tot de volgende keer. Groetjes Johannes