Vierlingsbeek en Groeningen over de Maas

Vanmorgen heb ik samen met mevrouw ontbeten en de verhalen gingen direct een kerkelijk-spirituele kant op. Mevrouw vertelde dat ze als baby eerst 3 maanden blind was, maar dat haar moeder bij de heilige Gregorius om hulp had gevraagd. De verhalen zeiden dat je 9 dagen moest wachten voor dat je resultaat kon zien. En ja hoor na 9 dagen deed ze haar ogen open. Ik vroeg haar, elke baby ziet toch niet in het begin. Nou, een paar dagen, maar later wel, bij mij was het al 3 maanden. Ja ik heb het ook maar gehoord hoor. Het gekke is wel dat ik nog steeds bij een nieuwe bril minder sterke glazen nodig heb. Toch bijzonder.
Daarna vertelde ik over mijn kloosterloop en mevrouw kende het klooster in Wahlwiller en Wittem erg goed. Ze is heel actief met geloof en bedevaarten.

Ze vertelde dat ze op een dag haar man de deur uitgestuurd heeft. Ja, zei ze, hij maakte er nog een groter troep van dan dat ikzelf ook een beetje doe. Haar man was niet goed voor haar en voor haar zoon en ze had hem 3 x een kans gegeven om dat te veranderen. Toen hij dat niet deed heeft ze er een punt achter gezet.
Goede morgen, ik zat nog aan mijn eerste broodje ha ha.

Mevrouw werkt met verstandelijk gehandicapten die in een begeleid wonen situatie zittten. Ze heeft het hart wel op de goede plaats en ze heeft een bijzondere levensstijl. Mooi om dat allemaal tegen te komen op zo’n reis.

Toen ik wegging zei ze, als je bij Afferden bent moet je bij Anja even een lekker taartje gaan eten hoor. Ok bedankt voor de tip en ik ging op stap. Mooi weer, prachtige omgeving en toen kwam ik 2 dames op een paard tegen. Hallo, wat ga je doen, op Pieterpad; Ja. Oh leuk, wij doen ook elk jaar een paar etappes. Overigens als je bij Afferden bent moet je bij Anja een taartje gaan eten hoor, doe haar maar de groeten. Nou, twee aanbevelingen achter elkaar, dus dat moest ik dan maar even doen. Het was halfweg de dagafstand, dus goed moment voor een break. Het taartje was prima hoor, maar niet exceptioneel. Het was wel duidelijk dat de mensen Anja goede zaken gunden en het was ook echt zo’n zorgende vrouw.

Na 1,5 km moest ik met de pont de Maas oversteken en stond ik weer in Brabant. Ik ben het echt even kwijt hoor, het ligt hier allemaal nogal ingewikkeld met die grenzen. Maar goed Brabant is geen Limburg, als je dat maar weet. Ha ha, gekke mensen ook!
Ik liep over een lang, landelijk pad. Maar omdat er aan beide zijden van het pad hoge struiken of hoge mais stond, zag ik niets en liep ik als in een tunnel en dat maakte het saai. De temperatuur begon al weer lekker te stijgen en dan zijn de laatste 7 km altijd best nog wel zwaar.
Toen ik in Vierlingsbeek was, zag ik een bord van een cafe en daar had ik naar verlangd. Ik loop naar binnen en zag alleen maar hout en zaagmachines en de kroegbaas kwam nogal directief op mij af, “ wat is hiervan de bedoeling”. zei hij. Ik zeg ik ben een “Pieterpad loper en wil graag water”, nou het woord Pieterpad doet wonderen en hij ging water voor me halen.

Daarna moest ik nog 2 km van mijn pad af lopen naar Groeningen, waar ik een slaaadres heb. Aardige mensen met een mooi huis, prachtig grote tuin 2 demente hondjes, die daarom nog vergeten dat ze normaal blaffers zijn. Ik krijg een kamer voor 4 personen met badkamer voor mij alleen. Heel prettig. Daarna de was lekker opgehangen en met meneer een tijd zitten kletsen. Beide werken in de verstandelijk gehandicapten zorg. Daar is in deze regio om een of andere reden kennelijk veel werk in.

Op weg naar een pannekoek moest ik weer 2 km lopen naar Vierlingsbeek. Ik kwam langs een man, gewoon ergens in een straat, die een grote tuin vol met buxus bomen in alle varianten heeft staan. Ik raak ze niet meer kwijt door dat gedoe met de buxusrups zei hij. Je moet ze veel water geven en die witte motvliegjes, die die eitjes leggen wegvangen. Hij liep rond met een soort visnetje om de daad bij het woord te voegen. Ach ja, je moet toch wat te doen hebben, kan moeilijk elke dag gaan vissen. Ik vond het er een beetje maf uitzien, een gevecht tegen de bierkaai volgens mij. Toen zij hij, er zit een bouwvergunning op deze grond, misschien moet ik er maar een huis opzetten, dat levert meer op. Binnen een paart tellen een nieuw inzicht. Goedenavond, en zo rol je van het een in het ander. Ik kan er wel van genieten hoor.

Groetjes
Johannes